Een wilde geschiedenis

18 februari 2022 - Mazunte, Mexico

Lieve allemaal,

Inmiddels zijn we weer in Mazunte neergestreken. We beleven hier niet zo veel. Het is vooral chillen en opladen voor dat we weer naar NL vertrekken. De afgelopen dagen hebben we veel meegemaakt. Het bezoek aan verschillende tempelcomplexen (Yaxchilan, Bonampak en Palenque) maakten grote indruk op mij. Yaxchilan werd van 320 tot omstreeks 820 bewoond door de dynastie van koning Yat-Balam. Uit de bouwwerken, vondsten, beelden en tekeningen blijkt wel hoeveel kennis deze volkeren hadden en hoe ze leefden in harmonie met de natuur. Heilig was de jaguar, die je regelmatig terugvindt in oude muurschilderingen afgebeeld op hoofden van belangrijke personen uit een dynastie. Oude inheemse volkeren in Mexico leven nog verscholen in de bergen. Als ik er naar zoek op internet, stop ik meteen weer, omdat ik stuit op vervelende berichten over de strijd van deze mensen voor hun leefgebieden met grootmachten. Ik voel me verbonden met deze strijders, omdat ik me ook niet kan voorstellen dat er iets belangrijker is dan de natuur. Vanaf de 3e eeuw hadden de inheemse volkeren het voor het zeggen, er waren ook bedreigingen, maar van hele andere orde. Ik denk dan aan onderlinge stammenstrijd bijvoorbeeld, maar ook natuurverschijnselen. Er hangt een mystiek rond al die volkeren en de overblijfselen van de bouwwerken van hun voorouders. Nog steeds liggen er hele steden bedolven onder dichte begroeiing van de jungle. Enorme woudreuzen hebben de tempels opgeslokt; een hele dynastie is opgegaan in wilde begroeiing van een eindeloos woud. Dat onderschrijft ook de theorie uit mijn boek van Peter Wohlleben: 'Het verborgen leven van bomen.' Bomen kijken niet op honderd jaar, mensen wel. In een eeuw kan veel veranderen vanuit menselijk perspectief gezien; kijk alleen al naar de pandemie. Terug naar de bouwwerken van de Maya's. De reconstructie van bouwwerken door archeologen is daarom soms onmogelijk, omdat de natuur haar intrede al heeft gedaan. Ik denk dat het beter is als ze daar bedolven blijven tezamen met de magie. In Palenque kon ik wel blijven kijken naar een tempel die helemaal was ingenomen door het ontembare woud. Hoe moet het er uit hebben gezien, laten we zeggen, zo'n duizend jaar geleden? Die rijke geschiedenis zie je ook terug in de vele talen naast het Spaans. Mexico nog steeds 67 indiaanse erkende talen. Veel lijken niks op het Spaans. Dat was bijzonder om te ervaren op de traditionele markt in Palenque, af en toe hoorde je een dame in traditionele kleding Ch'ol spreken en ook de locals waarmee we soms mee in de taxi zaten spraken de taal.

Mazunte is het uitzicht op de oceaan met vissende pelikanen en onder het wateroppervlak de grote vriendelijke reuzen, ons mooie plekje bij Prudencio thuis met de bekende jongens en meiden van de keuken en lekker eten zorgen voor een ontspannen verblijf. Er loopt hier een zwangere kat rond, de inheemse kraaien pikken de kruimels van de vloer. Naar de vissende pelikanen kan in eindeloos kijken; het zijn de acrobaten van de oceaan. Ze scheren over het water, speurend naar schollen vis. Als ze eenmaal iets gespot hebben vliegen ze in een loop naar boven, waarna ze vervolgens van hoogte als een pijl het water in schieten. Het is succes verzekerd. Ik schrijf sinds dagen weer aan mijn blog. We gaan lekker ons eigen gang. Alles wat je nodig hebt bevindt zich binnen een straal van een paar honderd meter. Josqui is gek op de zon, behalve tussen elf en drie, want dan staat de zon hoog en is het ook voor hem niet meer te doen. Vanochtend, net als de vorige keer hier, eerst een verfrissende duik in de oceaan. We maakten een kort praatje met een verzorger van de schildpadden, hier bij de schildpaddenopvang, die vanochtend vroeg het strand op liep. Hij maakt zich zorgen over de troep die mensen achterlaten op het strand. Het is goed om te merken dat er meer mensen mee bezig zijn. Het is de bewustwording bij de mensen. Mexico is nou eenmaal een derde wereld land en dan heeft de natuur altijd meer te lijden. Dit keer kunnen we wel langskomen. Dat staat dus onder andere op het programma hier.

Foto’s

4 Reacties

  1. Carin:
    19 februari 2022
    Geniet ze nog even van de heerlijke zon en het strand!☀️😎
  2. Jan keukens:
    20 februari 2022
    Ha Siebrecht, de dorpen in Mexico zijn niet veranderd sinds 1984. Ik heb precies hetzelfde straatbeeld op onze dia's uit die tijd. Palenque vonden wij toen ook heel indrukwekkend, hoe het midden in het oerwoud ligt. En dan ligt er nog heel veel onder het groen verborgen zoals je zegt. De oude bewoners van Mexico hebben heel veel gepresteerd qua architectuur. Ik ben toch blij dat niet alles begraven blijft en dat je sommige plekken zoals Palenque, Chichen Itza, Monte Alban en Uxmal kunt bezoeken. Ook hun keramiek is fantastisch. En na al dat moois lekker chillen om weer uitgerust in NL aan te komen waar bijna alle coronabeperkingen zijn opgeheven. Alleen het weer is hier nog altijd saai en grijs met heel veel wind. Geniet nog maar van de warmte en de blauwe lucht. Liefs en groeten voor beiden, ook van Ria, Jan
  3. José:
    24 februari 2022
    Mooi verhaal weer Siebrecht, we genieten mee. En fijn als je al die te bezoeken plekken kent zoals Jan en Ria. Voor ons zijn die oude overblijfselen van zo n rijke cultuur nieuwsgierigmakend, zeker zoals jij het beschrijft. We zien elkaar weer gauw, kusjes van ons.
  4. Liesbeth:
    26 maart 2022
    Geweldig! Wij hebben van de tempels in Chiapas alleen die in Palenque kunnen doen, maar ze zijn allemaal even indrukwekkend.