Oerbewoners

Lieve allemaal,

Voor het eerst zijn we naar de overkant van de rivier gevaren. Dat duur ongeveer een halve minuut. Daar kan je makkelijk naar het volgende strand lopen. Eerst een heuvel over door de jungle. Daarachter vind je het volgende strand; na een arkvormige rotsformatie. Wat een mooi gezicht, net een schilderij. Er was bijna geen kip. De golven waren heel woest en er was geen mogelijkheid om even daarin af te koelen. We bleven lekker chillen onder een geïmproviseerd afdakje van palmbladeren in de hangmat. De tijd staat hier stil. Verderop was een schildpaddenopvang achter een omheining. We gingen even een kijkje nemen. Vorig jaar hebben we dat ook gedaan, maar op het andere strand. Om de schildpadden te beschermen tegen honden en andere rovers worden de nesten zijn van het strand verplaatst naar de opvang. Je vindt ze nu hier op datum en met andere belangrijke informatie achter de omheining. Een vrijwilliger haalde een nest leeg waarvan de jongen al uit het ei waren gekropen. Even later liet hij een teil met ongeveer 40 kleine schildpadjes aan ons zien. Ze zijn levenslustig, donkergrijs van kleur met leerachtige structuur. Vertederend die diertjes. En dan te bedenken dat niemand zich echt om ze bekommert. Behalve dus zo'n vrijwilliger met groot hart, die naast zijn reguliere baan belangeloos zijn tijd doneert aan deze bijzondere bewoners van de oceaan. En nog een mooi voorbeeld was er gisteravond. Een flinke dame was gearriveerd op het strand. We werden bij onze hutjes gealarmeerd door een jongen die zich had opgeworpen als beschermer van de schildpadden. We mochten komen kijken naar een aanstaande moeder die een poging deed om een gat te graven en haar eieren te leggen tussen de palmen. Het werd een onmogelijke missie doordat de wortels van de palmbomen in de weg zaten. Haar achterpoten zijn een soort tuinschepjes waarmee ze heel precies een lang, diep hol kan graven, maar ze bleven haken. Het kostte haar behoorlijk wat energie, dus tussendoor ruste ze uit. Je kon haar horen ademen. De jongen vroeg advies aan de organisatie achter de bescherming van de schildpadden. Hier aan de kust heb je vijf centra. Ze zeiden dat we haar voorzichtig konden verplaatsen. Josqui liep daarbij nog een flinke tik op van één van haar voorpoten. De aanstaande moeder besloot om haar heil elders te zoeken en ze keerde weer terug naar de oceaan. Op een volgend strand zal ze een volgende poging wagen, zo verzekerde de jongen ons. We konden met een gerust hart gaan slapen. Het was al ruimschoots middernacht. We droomden over een oceaan vol met zeeschildpadden. En op sommige plekken is dat gelukkig nog steeds echt zo. De vissers uit het dorp hebben de mooiste verhalen.