Uitdagingen

Lieve allemaal,

We zijn inmiddels aanbeland in Mazunte. Dat is vast prik aan het eind van onze reis door Mexico. Het is een paradijs, een lagoon, net als Chacahua. Josqui gedijt hier goed, ik wat minder. Merk dat ik een echt Viking ben. In de kou doe ik het beter. M'n buik protesteert, de muggen pesten me en ik heb overal uitslag van de warmte. Het is wel goed voor de lijn, dat wel. Vanochtend ging Jos al vroeg zwemmen, om zeven uur lag hij in het water. Ik moet er wel om lachen. Hij is zo fanatiek en verwacht dat ik daar in mee kan gaan. Hij zwemt de hele baai over. Ik bleef vanochtend nog even liggen, beetje keuvelen, berichten beantwoorden die al tijden onbeantwoord waren gebleven. Een nieuw inzicht voor mij; m'n eigen ritme volgen. Voor elven en na vieren zijn goede tijden buiten de schaduw zonder te verbranden. Zelfs dan moet je opletten, zonnebrand en een hoofddeksel hebben we altijd paraat. Josqui smult van de zon. Hij is er niet weg te slaan met z'n petje en z'n blauwe zwembroek. Hij kwam net een grappig verhaal vertellen, eentje met een randje, dat wel. Hij zag op het strand een grote vis spartelen in het zand. Meteen schoot hij te hulp en bracht de, naar adem snakkende vis, naar het water. Toen hij terugliep stond hij ineens oog in oog met een hele kwade local. Het was zijn vis, die Josqui nu weer de vrijheid had gegeven. Hij moest betalen. Ik geloof dat het er wel een heftig aan toe ging, omdat Josqui uiteindelijk heeft toegezegd de schade te compenseren met een sixpack bier. Wat een macho's, denk ik meteen. Het zijn heethoofden en ze eten ook nog zo veel pepers! Het is een strategisch spel. De eigenaar van de plek hier (Prudencio) is de baas van dit gebied en kent de man wel. Eigenlijk best een eikel, maar wel goed om een middenweg te vinden. De lokale vissers, die nauw verbonden zijn aan Prudencio, zullen de onruststoker nog wel even aan de tand voelen op een later moment.

Inmiddels is het hier iets na half elf. We gaan zo lekker ontbijten. Ik heb m'n boek in de oplader liggen. M'n boek over het verborgen leven van bomen van Peter Wohlleben is nog niet uit. Ik kom er nu pas weer aan toe. Vrije tijd is een groot goed.