Allles voor moeder natuur

Lieve allemaal,

Ons verblijf hier is naast de schildpaddenopvang. Daar willen we natuurlijk heel graag naar toe. Helaas is de opvang gesloten vanwege corona. Misschien hebben we toch een kansje om naar binnen te gaan, want we hebben connecties. Of Josqui eigenlijk, hij kletst met iedereen. Een boodschapje doen duurt meestal eindeloos, want onderweg moeten er veel praatjes worden gemaakt. Flesje mezcal hier, pak lokale koffie daar, broodje, bier zijn de coco's hier misschien goedkoper en ga zo maar door. Ik kan er nu wel om lachen, maar in het begin werd ik er wel een beetje gek van. Was hij ineens vertrokken. Maar goed, we hebben elkaar nog niet de koppen ingeslagen, we accepteren de verschillen. Ik was bij de schildpaddenopvang gebleven. Daar kunnen we misschien als vrijwilliger aan de slag. We zijn extra gemotiveerd om ons steentje bij te dragen voor moeder natuur, zeker als je bedenkt dat dit gebied 50 jaar geleden nog een prachtige onaangetast lagoon was. Het is nog steeds prachtig, maar er zijn ook toeristen en er wordt altijd gebouwd in Mexico. Daar zijn ze heel goed in. De lokale bevolking is zich wel bewust van de waarde van dit gebied. Ze gaan hier een stuk beter om met de natuur, in vergelijking tot in andere delen van het land. Je vindt bijvoorbeeld heel weinig afval op straat. Misschien komt dat doordat drie families hier de scepter zwaaien, al jaren. Ze weten hoe de natuur werkt, dat je haar moet respecteren, omdat je er dan het meeste profijt van hebt. Veel van wat er op straat verkocht wordt komt uit de natuur. Of komt het door bijvoorbeeld het water. Er is hier nu niet zo veel, het land is kurkdroog. Je kunt dus maar even douchen. Voor ons geen probleem, want we hebben één groot zwembad bij de voordeur! We leven van de wind, lopen de hele dag in onze zwembroek en het zoute water is goed voor alles. Voor het drinkwater hebben we een hele grote herbruikbare fles gekocht. Dan hoeven we alleen maar onze flessen bij te vullen elke keer. En gister voor het eerst een statiegeldsysteem voor de bierflesjes ontdekt in het dorp. In mei begint hier het regenseizoen en dan kan je je borst natmaken, want dan komt het water echt uit alle hoeken en gaten. De huisjes die vlak langs de rivier staan zijn dan niet meer veilig. We spraken met een Poolse jongen die hier een tijd verbleef om te filmen voor National Geographic in de (onontdekte) grotten van Mexico. Een indrukwekkend beroep, want je verblijft in de grotten soms wel meer dan tien dagen. Alles gebeurt daar, eten, slapen, werken. Als het begint te regenen dan lopen de grotten vol en kan je maar beter maken dat je wegkomt. Ik kan me er weinig bij voorstellen. De diepste grot die ze tot nu toe hebben ontdekt is in Georgië en is ongeveer 2200 meter diep!