Een jaar verkering

23 februari 2021 - Mexico-Stad, Mexico

Lieve allemaal,

Vandaag een feestje, want we hebben één jaar verkering. We gaan er vandaag op uit voor koffie en taart in Polanco. Vanavond eten we met de familie sjiek. Wij zijn niet zo sjiek hoor! Ik denk dat het een bijzondere ervaring wordt: El Cardenal, vlak in de buurt. De afgelopen dagen hebben we wat uitstapjes gemaakt naar vrienden van Josqui en naar de piramides (Teotihuacan) en de grotten van Cucahuamilpa. Bijzonder overweldigend! De grotten herbergen ruimten van wel 80 meter hoog met enorme stalagmieten en -tieten! Alsof je heel even op een andere planeet bent. In de zomer is het grottenstelsel een rivier. Het water staat dan meters hoog. Totaal niet voor te stellen! De piramides van Teotihuacan waren gesloten. We konden alleen van een afstand de piramides van de maan en de zon aanschouwen. Dit gebied heeft overblijfselen van beschavingen rond de 1e eeuw. Teotihuacan, de plek waar de mensen goden werden in het Nahuatl. Dit is een taal die gesproken wordt door de Nahua, de oorspronkelijke bewoners van het huidige Mexico (afstammelingen van de Azteken). Het was de taal die gesproken werd door de Tolteken (1000 - 1172) en Azteken dus (1300 - 1521). De Azteken waren oppermachtig voor de Spaanse overheersing en stonden vooral bekend om hun mensenoffers.

Zondag hadden we een klein feestje met een paar vrienden in de buurt Roma in de binnenstad. We kwamen thuis bij het gezin bij één van hen, nadat Fer ons had opgepikt. Leuk om een kijkje te nemen achter de voordeur van mooi dertiger jaren pand van een echt Mexicaans gezin met kinderen en huisdieren. De man des huizes brouwde zelf allerlei likeuren met fruit en noten. Hij lustte zelf ook wel een glaasje! ;-) Josqui waarschuwde me voor de verraderlijke dranken, die flink wat alcohol bevatten, maar lijken op limonade. We proosten op de jarenlange vriendschappen. Ze hadden elkaar al meer dan een jaar niet meer gezien. Fer en Josqui kennen elkaar al zo'n 35/40 jaar; van de basisschool en American Footbal. Super goede energie samen! Fer heeft ongeveer een jaar geleden de grote stad verlaten en denkt er aan een community op te bouwen in de natuur met vrienden. Verweg van de grote stad, bedrijven, geld en dikke auto's. Hij is yogadocent en geeft online les. Zijn huis (anderhalf uur rijden van de stad) is vlak bij de plek waar de miljarden Mariposa vlinders samenkomen in februari na een reis van 1000 km uit Amerika. We vertrekken morgen deze magische plek en logeren bij Fer in de tuin in een tent. We willen graag weer de natuur in. Het leven in de stad is een uitdaging met zo veel prikkels. In de ochtend doe ik daarom sinds een meditatie. Het brengt mijn, soms piekerende, gedachtestroom tot bedaren. Nederland is zo liefelijk vergeleken met dit land.

Foto’s

4 Reacties

  1. Carin:
    24 februari 2021
    Leuk om weer wat van je te lezen Sieb! Wat heerlijk om naar zo’n bijzondere plek te gaan. Weer dicht bij de natuur te zijn. Geniet ze! Wij genieten hier ook ineens van heel mooi weer, het wordt 18 graden!😎☀️ 😘
  2. Carmen:
    25 februari 2021
    Gefeliciteerd Sieb en Josqui. Weer terug in Mexico-stad. Op Netflix is er een docu over het leven vd rijken vooral import in Mexico stad en de piramide van de zon kwam daar ook voorbij. Machtig mooi lijkt me dat. Zo in de stad zo in een rijke historische omgeving en dan weer in de natuur. Me gusto. Overweldigend zal het zeker zijn. Maar probeer niet teveel te peinzen en van het moment te genieten. Je hoeft helemaal niets op dit moment. Terug in NL komen de verplichtingen weer op je af gaat helemaal vanzelf dus laat los. fijn dat je ons weer even meeneemt in de historie van Mexico. Dikke kus X
  3. Julia:
    25 februari 2021
    Heerlijke verhalen sieb! Een uniek inkijk(je) in Mexico. Geniet ervan en maak je niet teveel zorgen. In plaats daarvan: laat lekker voor je zorgen :). Het zal misschien lastig zijn voor josqui (en voor jou?) om straks weer terug te komen naar NL. Xx
  4. Ed Rootlieb:
    26 februari 2021
    Congratz alle 2 voor het 1 jaar samen zijn. Dit was weer een mooi verhaal Siebrecht. Knuffel voor jullie!!