Alweer een maand in Mexico!

Lieve allemaal,

We zitten nu bijna een maand in Mexico. Er is heel veel gebeurd in deze weken op veel vlakken; met mij persoonlijk, met Josqui, ons en de familie. Het is bijzonder om te merken wat het doet als je na zo'n lange tijd terugkeert naar je familie. Waar de familiebanden zo hecht en warm zijn. Josqui is zo zichzelf en zo anders dan zijn familieleden, maar hij wordt omarmd. Hij is geliefd door iedereen, want hij is natuurlijk ook een schat en maakt met iedereen praatjes. Dat is heel vertederend om te zien. Ik zie hem zichtbaar genieten. Hij is veel dicht bij z'n ouders in de buurt om ze met allerlei dingen te helpen. Ik lees een boek of schrijf wat aan mijn blog. De band die ik heb met zijn ouders is heel relaxed nu ik wat beter Spaans spreek. Ik worstelde eerst best met de taal en daardoor voelde ik toch een afstand. Het helpt me in mijn zelfvertrouwen en het begrijpen van de familieverhalen. Vandaag komt er een eind aan de reis met Josqui's ouders. Het was een travel back to memory lane. Heel waardevol om mee te maken. Hoe ik in de familie ben opgenomen is hartverwarmend. Ik voelde me hier in het begin toch wel een vreemde eend. Morgen reizen we vanaf Los Azufres weer terug naar de grote stad, maar niet voordat we nog een warm bad (in het bos) hebben genomen!