De wildernis in...

Lieve allemaal,

Ik ben in mijn element; we gaan de wildernis van Mexico in (staat: Chapas). Chapas is de laatste staat voordat je Guatemala in gaat. We hebben net Villahermosa gedag gezegd. Hier arriveerden we donderdagmiddag per vliegtuig. Het was een hartelijk verblijf bij Omar, zijn vrouw en hun zoete kinderen. Villahermosa (staat: Tabasco) is bijzonder om meerdere redenen, het ligt onder zeeniveau. In 2017 is een groot deel van de stad onder water komen te staan. Je kunt je niet voorstellen wat dat voor impact heeft op het leven van de mensen daar. Omar en zijn gezin zijn in de gelukkige positie dat ze nog een plek in Mexico-Stad hebben. In het huis in Villahermosa stond het water namelijk tot een meter hoog in de woonkamer. Alles lijdt er onder; de fruitbomen hebben een jaar geen vrucht gedragen, alle meubels waterschade, schimmel in huis en ga zo maar door. Ik werd wel heel blij van de familie; super hartelijke mensen. Hij werkt voor DHL en zij is chef in de chocolade. Wat geniaal, dat er dus een specialisatie bestaat als kok voor alleen chocola! Ze maakt de lekkerste dingen. We kregen chocolade in haar puurste vorm met een laagje zoet met sesam er omheen. De hele dag stond in het teken van ons bezoek; we werden opgehaald op het vliegveld, gingen naar de dierentuin en heerlijk uit eten geweest. We aten een zogenaamde krokovis. Voor het gemak noem ik 'm maar even zo. In het echt heet hij Pejelagarto; een vis met een krokodillenbek en dito tanden. Best een eng beest vond ik, maar hij had het loodje gelegd. ;-) In de straten van Villahermosa zwommen de krokodillen gewoon over straat toen de overstroming er was. Ze komen hier van nature voor, maar de krokodillen uit de dierentuin en de jaguar hadden ook vrij spel. Thuis aangekomen praatten we de hele avond tot ik omviel. Mijn Spaans gaat steeds beter. Ik vind het soms wel moeilijk om niet alles te kunnen volgen, maar dat hoort ook bij het leren van een taal. Gedeelde smart is halve smart; Josqui heeft het in Nederland. Ik dook als eerste in bed en sliep als een os. De volgende dag verzorgde Najeli het ontbijt met fruit uit de tuin, tamalis, quesadila's en koffie. Nu zitten we op onze hotelkamer in het grensplaatsje Corazal midden in de jungle. We hebben de hele dag gereisd. Het is hier lekker kneuterig, een knalroze hotel met roze host en natuurlijk weer heel hartelijk. Als we naar de supermarkt lopen voor een biertje worden we eindeloos aangekeken. Niet alleen ik ben een bezienswaardigheid, maar Josqui wordt ook eindeloos bestudeert door twee jonge meisjes. We maken nog een kleine verkenningstocht naar het ticketkantoortje en de rivier. De tijd lijkt hier een beetje te hebben stilgestaan. Het bevalt me wel. Alles lekker rustig, af en toe komt eens iemand langs of staan er een paar jongens op de hoek van de straat. Aan de overkant is meer jungle en Guatemala. Dat stemt mij heel gelukkig al dat groen. Het is het begin van de avond, de schemering kleurt de lucht oranjerood en de vogels vliegen over. Je hoort krekels, wat gekabbel van een beest aan de oever en een jongen komt naar de waterkant om zijn bootje te checken voor morgenochtend. Op het bootje staat Tikal! Hier was ik in 2002 ook, om Spaans te leren in Antigua. We gaan morgen met een bootje naar de pyramides van de Maya's in Mexico (Yaxchilan). Het is de enige manier om er te komen. We zijn heel nieuwsgierig.